- รูปนี้ถ่ายตอนอยู่ที่ฮ่องกง ไปถึงเป็นวันที่ 2 เอง ทั้งโพลงทั้งช้ำขนาดเนี้ย.. ตื่นมาทนไม่ได้ต้องถ่ายไว้เป็นหลักฐานว่าตาแด๊งแดง (เวลาในกล้องยังเป็นของบ้านเราค่ะ ป้าขี้เกียจเข้าไปเปลี่ยน) ทนไม่ได้จริงเลยกับสารพัดควันและผงชูรสอย่างที่เล่าไว้ในโพสต์อ่ะ :-(
- กลับบ้านเรา ไม่มีรักรออยู่นะ มีแต่เรื่องศาลที่ (ai) ผู้รับเหมามันโกงเรารออยู่ แถมเจอคุณป้าอายุ 90 ของป้าป่วยอีกน่ะ ดูดิ เหลือกจนเหล่าเต๊งแทบหมดอีกแล๊ะ
ฮ้วย.. อีหยังมันสิวุ่นวายแท้หนอ เครียดแล้วเครียดอีก งี้เมื่อไหร่จะหุบ???
- นี่เลย หลักฐานความเครียดอีก 1 รูป .. อันนี้ถ่ายตอนเช้า ยังเวอร์จิ้นจากความเครียด ณ ศาลและท้องถนน
- ฮั้ล..โหล ตกเย็นหลังความเครียด ..มาเลย ปอบจ๋าภาค 25 ปอบตาเดียว
- อันนี้ไม่มีอะไรตื่นเต้นอ่ะ เห็นมันบวมๆ เลยถ่ายไว้งั้นแหละ
- ครึ่งเดือนให้หลัง ยังเหลือกคงที่ดีอยู่ ไม่มากไม่น้อยเกินหน้าเกินตาวันนู้นวันนั้นกันเองเหมือนช่วงครึ่งแรกของเดือน เลยถ่ายเก็บไว้ซะหน่อย
ดูจากบันทึกคาดว่าเป็นเพราะอารมณ์ดีจ้า พบคุณหมอ 21 พ.ค. เริ่มมีความหวังหายจาก Hyperฯ มากขึ้นอีก ..ผลเลือดแสดง TSH กับ FT4 ว่ามีความประพฤติดีมาก เข้าเกณฑ์ปกติมนุษย์ แถมได้ลดขนาดยาด้วย
No comments:
Post a Comment