ประมาณ 3 ปีที่แล้ว อกอีแป้นแทบแตกตอนที่รู้ว่าตัวเองเป็นโรคไทรอยด์เป็นพิษและตาโปน ก็คนไม่เคยป่วยไข้ร้ายแรงอะไรมาก่อนนี่เน๊อะ พอมาเจอโรค “อย่างใหญ่” ที่ไม่เคยคุ้นมาก่อนก็สติแตกตามระเบียบ พอตั้งสติได้ ป้าก็ใช้ชีวิตหน้าคอมฯ เลย หาข้อมูลทางเน็ตเป็นอาชีพ ผลคือป้าได้ความรู้เกี่ยวกับเจ้าโรคเนี้ยมาอย่างมหาศาล และเป็นข้อมูลที่ได้ช่วยให้โรคและอาการตาโปนบรรเทาได้อย่างรวดเร็วเกินเกณฑ์ พอมานึกได้ว่า สิ่งที่เราได้มาเนี่ย ส่วนใหญ่ได้มาเป็นภาษาซาวด์แทร็คเกือบทั้งนั้นเลย หลุมสมองของป้าก็สำแดงอภินิหารทันที
ป้าน่ะเชื่อมาตลอดว่า ชีวิตไม่มีหรอกเหตุบังเอิญ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นจะมีเหตุผลของมันเสมอ อภินิหารหลุมสมองมันบอกป้าว่า ที่เราต้องมาป่วยด้วยโรคอย่างนี้ ก็เพราะเราจะได้มีโอกาสถ่ายทอดข้อมูลความรู้การบรรเทารักษาออกมาเป็นภาษาไทย ภาษาแม่ของเรา ให้เพื่อน “ร่วมโรค” ได้รับรู้ด้วยนั่นเอง จากที่ป้าได้คุ้ยเน็ตมา ข้อมูลไทยค่อนข้างจำกัด และที่ได้เจอ ก็หลายท่านที่ไม่ถนัดภาษาซาวด์แทร็คกัน เลยพลาดข้อมูล-คำแนะนำไปเยอะ อย่างความรู้เรื่องการงดอาหารบางประเภทสำหรับคนตาโปน และอาหารที่ช่วยบรรเทาอาการ ฯลฯ
นี่แหละจ้ะ ป้าเลยตัดสินใจคลอด HyperT Chronicles ซะที หลายท่านอาจแอบชมในใจว่า รีบทำดีนะป้านะ ..ใช้เวลาตั้ง 3 ปี คือต้องแน่ใจก่อนน่ะว่าสิ่งที่บอกหรือแนะนำมันใช้ได้ผลจริง เวลาที่หนีไปก็ถือเป็นช่วงลองของเน๊อะ วันนี้ พร้อมแล้วที่จะออกเดินทาง บางช่วงจะแถมภาษาอังกฤษมาบ้างก็ไม่ว่ากันนะ คนป่วยชาติอื่นที่มาแอบดูเค้าจะได้มีลิ้งค์ไปหาความช่วยเหลือได้ด้วยน่ะ
ป้าต้องขอบคุณสุดใจแก่ suite 101.com, Graves Disease Foundation และสมาชิกของ mediboard.com ที่ให้ป้าได้ขโมยอ่านเอาข้อมูลดีๆ มาใช้บรรเทาอาการได้อย่างมากมาย และปลื้มเป็นพิเศษในความช่วยเหลือล้ำค่าจากคุณหนูอีเลน มัวร์ และ สาวสวยลินดา [www.eyesee.typepad.com] ที่กรุณาตอบเมล์สติแตกของเราอย่างสม่ำเสมอ ป้าหวังว่า blog นี้จะได้มีโอกาสช่วยใครๆ ได้บ้าง เหมือนที่ป้าได้รับมา ขอคุณพระฯ คุ้มครองทุกท่านค่ะ
~ คุณป้าไฮเปอร์ที ~
When i was diagnosed with Hyperthyroidism and Graves Disease almost 3 years ago (October 2007), my world shattered. Prior to that, I had never been taken ill with anything but the random cold or flu, and at times, minor food poisoning. So to have been stricken with such a serious "case" of something I knew nothing about absolutely threw me off balance. I spent days and hours on end on the internet, searching for anything I could find to gain more knowledge on my illness. The information and advice that I found were valuable beyond words; they aided me tremendously on my road to recovery. Then, as I realized that most of what helped me was in English, I had an epiphany.
I’ve always believed that life has no “coincidences” – that everything happens for a reason. With that epiphany, I knew then why I was ‘given’ Hyperthyroidism and Graves Disease. It is so that I can offer those valuable information and advice in Thai, my Mother Tongue, to my fellow Thai victims of HyperT and Graves, many of whom have limited knowledge of the English language; thus, in turn, have limited access to get extra help. I was baffled to have learned that even the simplest fact about avoiding certain foods in Graves patients is not even heard of.
And so “HyperT Chronicles” is born. You might wonder why it’s taken me 3 years to create it. I needed to be certain; the past years and months were the trial and tested period. I’m now ready to share what I went through. While this is aimed for Thai patients, I’ll make the blog bi-lingual where appropriate so that friends of other nationalities may benefit where they can.
To suite 101.com, Graves Disease Foundation, thank you for sharing your valuable info. with the world. And to the ladies and gents on the mediboard.com site who unknowingly held my hand towards remission with your insightful knowledge and advice, thank YOU from the bottom of my heart. My very special thanks go to Linda ‘EyeSee’ Pesonen [www.eyesee.typepad.com] and Elaine Moore who have kindly replied to my e-mails with sound and precious guidance.
I hope this blog will be able to hold your hand through your ordeal with HyperT and Graves, too. Good Luck and Good Health to All.
~ HyperT ~
No comments:
Post a Comment