อบอุ่นเป็นยิ่งนัก มีหลานๆ ทักทายเข้ามา ทั้งโพสต์ที่นี่และ e-mail ส่วนตัว ขอบคุณมากค่ะ และป้าชื่นใจเป็นที่สุดที่ข้อมูลใน blog นี้ได้ทำประโยชน์แก่หลานๆ หลายๆ คนสมความตั้งใจ และที่อิ่มใจมากสุดคือได้ช่วยให้หลายคนรอดพ้นจากการกลืนแร่โดยไม่จำเป็นแล้วค่ะ
ช่วงนี้ว่างบ้างไม่ว่างบ้าง ผสมผสานความขี้เกียจ เลยไม่ได้โพสต์รายงานการพบคุณหมอรอบล่าสุดเสียทีค่ะ วันนี้ฤกษ์ดี ตัวขี้เกียจลาหยุด (มันแอบแถมจากเมื่อวานหยุดวันจักรี) เลยได้โพสต์ผลเลือดล่าสุดในหน้า Labs แล้วจ้า
ป้าตะหงิดๆ เองมาหลายวัน ว่าคุณต่อมฯ แกคงเริ่มขยันเกินเหตุอีกแล้ว เพราะหลังๆ มานี้ นอกจากรู้สึกใจเต้นแรง เหนื่อย แล้วแถมยังไม่ค่อยอยากจะหลับ ..หลับแสนยากจนฝาละมีที่รักบ่นแกมละเมอจนชินหูว่า “เมื่อไหร่จะนอนซะที?” พอดีมีเหตุเรื่องคุณป้าเสียกระทันหันเมื่อ 17 มี.ค. ก็เลยส่งความเครียดมากระตุ้นน้องต่อมฯ กันไปใหญ่ ... มาเห็นๆ เลยนะ (เฮ่ย ไม่ใช่คุณป้า ..ผลเลือดน่ะหลาน) คือ ออกมาเห็นๆ เลยว่าเจ้า TSH ตกพรวดเลย (จาก 1.14 ลงไปที่ 0.48) แต่ยังดีที่ FT4 ขึ้นแค่นิดนึง .02 ค่ะ เลยยังไม่ต้องหวั่นเรื่องเป็นพิษ
บางหลานอาจสงสัย ไหงป้าพอดีมีผลเลือดเทียบได้โป๊ะเช๊ะงี้ ..เรื่องของเรื่อง... ป้ามีตรวจสุขภาพ follow-up 6 เดือนเมื่อต้นกุมภาฯ เลยถือโอกาสขอแอบดูผลไทรอยด์ไปพร้อมกับ cholesterol ฯลฯ ด้วยเลย ไหนๆ ก็โดนเจาะแล้วชิมิ .. แล้วก็มีนัดหมอไทรอยด์อยู่สิ้นเดือนมีนาฯ ต่ออยู่แต่ต้นแล้ว สรุป ..ป้าก็เลยได้มีค่า TSH + FT4 ทั้งช่วงก่อนและหลังคุณป้าของป้าเสียโดยมิได้นัดหมาย ... เลยได้เห็นการตกของ TSH ที่แสดงว่ามันทำงานหนักจากเหตุนั้นนั่นเองค่ะ
ก็เลยได้มาเล่าสู่กันอ่าน ให้เป็นประโยชน์แก่หลานๆ กันอีกเรื่องว่า ความเครียดส่งผลอย่างแท้จริงนะจ๊ะ!!
ความดีใดจะได้จากโพสต์นี้ ป้าขออุทิศให้กับคุณป้าพิกุลของป้าดีกว่า โถ จะลาจากก็ยังอุตส่าห์เอื้อเฟื้อให้หลานได้ข้อมูลมาลง blog... สาธุ -_-
แล้วคุยกันใหม่ค่ะ
ป้าเองแหละ ^_^
